‘Stop de spektakelpolitiek en voer beleid.’ Gretig haalden CD&V en Open VLD Liesbeth Homans (N-VA) door de mangel over de Fatih-moskee.
Van onze redactrice Eveline Vergauwen
Brussel Puffend, zuchtend, met de wenkbrauwen opgetrokken. Op de banken van CD&V en Open VLD in het Vlaams Parlement deed gisteren niemand enige moeite om de frustratie over Liesbeth Homans (N-VA) te verbergen. De minister van Binnenlands Bestuur stond urenlang in de vuurlinie van meerderheid en oppositie.
De aanleiding? De procedure die de minister heeft opgestart om de erkenning van deFatih-moskee in Beringen in te trekken (DS 6 april). Ze deed dat op basis van twee rapporten van de Staatsveiligheid. Topman Jaak Raes gaf gisteren achter gesloten deuren tekst en uitleg over de inhoud. Hij zou herhaald hebben dat de Fatih-moskee wel ter sprake komt in een van de twee rapporten, maar niet apart geanalyseerd is.
‘Er is geen enkele wezenlijke reden waarom deze moskee geviseerd zou worden, en andere (van het Diyanet-netwerk, red.) niet’, concludeerde Open VLD-fractieleider Bart Somers dan ook. ‘De belangrijkste vraag is: hebt u nu de polarisatie gestopt, is de macht van Erdogan nu gebroken? Neen, dat hebt u niet bereikt. Beleid moet toch op het resultaat worden afgerekend, niet op de show. We moeten nog beginnen met mensen van Turkse origine te winnen voor onze samenleving.’
Somers vond ook dat de minister een ‘ernstig incident’ had veroorzaakt door de rapporten van de Staatsveiligheid in de media te bespreken. ‘Ik hoop dat we dat niet meer meemaken.’
Een leeswijzer
Ook CD&V keek met bedenkelijke blik naar ‘het spektakelstuk’ van Homans. Volgens fractieleider Koen Van den Heuvel heeft deminister de rapporten van de Staatsveiligheid naar eigen goeddunken geïnterpreteerd. ‘Het is niet de bedoeling dat een minister die rapporten voor eigen gewin gebruikt’, klonk het scherp. ‘Misschien moeten we in de toekomst een leeswijzer toevoegen.’
Toch hield Homans voet bij stuk. Dat deed ze altijd al toen ze onder vuur kwam te liggen van haar coalitiepartners. Onlangs nog over dearmoedecijfers (DS 5 april). Volgens Homans wordt de Fatih-moskee wél concreet aangeduid als probleemgeval in het rapport dat ze vorige week woensdag in handen kreeg. ‘Ik ontving die informatie van Koen Geens (minister van Justitie, red.), en dan is het schuldig verzuim om niet te reageren.’
Een element dat CD&V-parlementslid Ward Kennes niet kon overtuigen: ‘Het is bijzonder onzorgvuldig om in dit belangrijke dossier zo’n zware interpretatie aan de feiten te geven’, zei hij. ‘Het kan niet dat een minister een oordeel velt zonder de lokale gemeenschap erbij te betrekken.’
Volgens de SP.A had Homans beter het voorbeeld van haar voorganger Geert Bourgeois (N-VA) gevolgd, toen die in 2013 deerkenning van twee moskeeën introk. ‘Hij heeft de publiciteit niet opgezocht, de rapporten met niemand gedeeld, en hij heeft de andere overheden zelf ingelicht’, zei SP.A-fractieleider Joris Vandenbroucke. ‘U deed het omgekeerde.’
Arm van Erdogan
Nochtans betwistte – na de uiteenzetting van Raes – niemand dat de arm van Erdogan te ver reikt in Vlaanderen, en dat de 13 Diyanet-moskeeën de polarisering in de Turkse gemeenschap vergroten. De vraag naar actie kwam van overal. Maar niemand leek
te begrijpen waarom de minister juist deFatih-moskee viseert. ‘U kreeg op 11 januari verontrustende informatie over alle dertien Diyanet-moskeeën’, wierp Open VLD’er Jean-Jacques De Gucht op. ‘Daarop had u alle erkenningen kunnen intrekken. Waarom hebt u gewacht? Wij vragen een structurele aanpak, geen steekvlampolitiek.’
‘Ik heb maar van één moskee meer informatie gekregen’, verweerde Homans zich. ‘Ik wou niet de hele Turkse gemeenschap viseren.’
Eveline Vergauwen ■
