Nieuws. De paus schrijft een boek. Eén passage deed me alvast de wenkbrauwen fronsen. De paus meent te zien dat homoseksualiteit oprukt in de maatschappij. “Het lijkt op een modeverschijnsel in onze samenleving”, zegt hij. “Die mentaliteit heeft ook zijn invloed op het kerkelijk leven.” Ik concludeer homo zijn, schijnt na mannen die lingerie dragen, nu in de mode te zijn. Oef, we zijn weer mee. De mannen die dergelijke uitspraken doen, delen schijnbaar iets. Namelijk de illusie dat zij het recht hebben te bepalen hoe mensen zich dienen te gedragen in de samenleving gebaseerd op geslacht of geaardheid. Het kan echter nooit de bedoeling zijn dat een instituut kan dicteren hoe mensen hun leven moeten inrichten.
Testosterontweet
De kerk is een instituut dat tot voor kort stevig ingebed zat in onze verzuilde samenleving. Veel vrijheden die we nu genieten, hebben we te danken aan de secularisering. De invloed van het instituut is weliswaar minder, de pretentie blijft. Gelukkig wordt @pontifex, in tegenstelling tot sommige andere twitteraars met macht en veel volgers, goed omringd en bereiken niet alle hersenspinsels de buitenwereld. In zijn recente hersenspinsels worden vooral homoseksuelen geviseerd. Dat lijkt in de mode te zijn in het Vaticaan. We hebben zo bijvoorbeeld geleerd dat wanneer homoseksualiteit op jonge leeftijd opgemerkt wordt, de psychiatrie een oplossing kan bieden. Deze uitspraken werden later ingetrokken. Het Vaticaan doet hiermee onrecht aan de kracht van taal en ze miskent de impact van taal gelinkt aan hun functie. Net dat is het probleem bij dergelijke uitspraken, de combinatie van macht en ongepast taalgebruik. Dit legt onnodig veel druk op de schouders van onze jongeren.
Sinterklaas
Het is een spannende week voor velen. Meisjes krijgen hun lievelingspop en jongens mogen naar hartenlust racen met hun nieuwe auto. Een beeld dat nog erg aanwezig is in onze samenleving. Hoe we best onze dochters en zonen opvoeden zodat ze op een ‘gepaste’ manier invulling geven aan hun geslacht. Een meisje mag best wenen als ze valt, een jongen niet te lang als het even kan. Die constante druk te conformeren, is voor een groot deel gewoonte geworden. Maatschappijen en culturen bepalen dan ook de rollen en verwachtingen die ‘passen’ bij jongens en meisjes.
Net daarom zijn deze uitspraken problematisch. Zoveel jongeren worstelen met hun identiteit, hebben schrik dat ze niet passen binnen het plaatje man/vrouw, hetero/homo. Getuige hiervan de hoge zelfmoordcijfers bij homoseksuele jongeren. Hoog tijd dat die angst de kop ingedrukt wordt. Dat kan enkel als iedereen zich achter dezelfde regels schaart. De enige gedragsrichtlijnen waaraan mensen zich moeten houden, zijn de wetten van hun land en mensenrechten die gelden over landsgrenzen heen. Deze wetten en rechten zijn net in het leven geroepen om de vrijheden van eenieder te beschermen. Binnen deze wetten bepalen u en ik zélf wat gepast is.
We kunnen misschien met z’n allen een brief schrijven naar de paus. Dat hij zich geen zorgen hoeft te maken. Dat we het wel kunnen ons leven inrichten en bepalen wie we graag zien.
