20’ers en 30’ers van àlle partijen eisen actie van regering
Vergeet de kloof tussen links en rechts en de grand canyon tussen Vlamingen en Franstaligen. Steeds scherper tekent zich in de Wetstraat een nieuwe breuklijn af, over de taalgrens en alle partijgrenzen heen: die tussen de jonge en de oudere generatie politici. Twintigers en dertigers eisen eensgezind dat de veertigers, vijftigers en zestigers die dit land besturen eindelijk moed tonen. “Grijp in, ook al doet het pijn.” Want anders, zeggen ze, worden zij de kinderen van de rekening.
Onder de titel ‘De klok tikt verder’ postte een keur van jonge politici op Facebook onlangs een nieuwjaarsbrief, gericht aan zij die België regeren. Hun alarmkreet was tegelijk een smeekbede. “We wensen u durf en moed. We rekenen op inzet en ambitie. We vragen van u standvastige rusteloosheid”, klinkt het. “De laatste 50 jaar was het normaal dat kinderen het beter zouden hebben dan hun ouders. Maar zonder ingrijpende koerswijziging ziet de toekomst er voor ons en onze kinderen weinig rooskleurig uit.” En dus roepen ze de regering op om budgettair orde op zaken te stellen. “De tekorten moeten omlaag en de activiteitsgraad omhoog. Grijp in, ook als dat pijn doet.”
Niet zozeer de boodschap valt op, wél dat ze wordt onderschreven door twintigers en dertigers van zowel Open Vld (Gwendolyn Rutten, Mathias De Clercq, Jean-Jacques De Gucht, Philippe De Backer, Annick De Ridder), sp.a (John Crombez, Meryame Kitir, Said El Khadraoui) als Groen! (Wouter De Vriendt, Tinne Van der Straeten, Freya Piryns). De brief is niet exclusief Vlaams. Ook de jongeren van de MR hebben er hun naam onder gezet.
Bovendien deed CD&V-jongerenvoorzitter Pieter Marechal gisteren een gelijkaardige oproep. “Gedaan met rustige vastheid. Schiet in gang!” Ook Marechal vindt dat het begrotingstekort versneld moet worden afgebouwd. “De jonge generatie heeft recht op besparingen.” Of hoe de generatiekloof in de politiek zelden dieper is geweest.
Betogen
“Ik juich dit toe”, zegt professor Marc De Vos, directeur van de toonaangevende denktank Itinera en zelf een late dertiger. “De toestand is dramatisch. Gelukkig zien de jongeren de ernst daarvan in en delen ze – of ze nu links of rechts denken, Frans of Nederlands spreken – de bekommernis daarover. Ik pleit niet voor een oorlog tussen de generaties, maar het is nodig dat de jongeren druk zetten op de generatie politici die nu al tien jaar niet durft te vernieuwen en te hervormen. Onwil en onvermogen alom. Ik wijs mijn studenten op de gevolgen daarvan voor hun eigen toekomst. ‘Waarom gaan jullie daar niet tegen betogen?’, vraag ik dan.”
Rest de vraag of zo’n gezamenlijk manifest van twintigers en dertigers niet wat te vrijblijvend is. Want het is niet omdat je de diagnose deelt over de Belgische ziekte dat je het ook eens bent over de remedie. Besparen? Ja, maar willen de dertigers van Groen! en die van Open Vld snijden in hetzelfde vlees?
“Net daarom werken we aan een vervolg op onze nieuwjaarsbrief”, zegt coming man John Crombez (sp.a). “We willen niet alleen dezelfde vaststellingen doen, maar ook eensgezind oplossingen voorstellen, niet alleen met sp.a, Open Vld en Groen!, maar ook met CD&V en N-VA. We zijn met hen in gesprek om één front te vormen. Meer zelfs: ook bij de PS overwegen jonge politici om zich openlijk achter onze boodschap te scharen.”
Ruitentikkers
Als signaal kan dat tellen, want daarmee zouden ze regelrecht ingaan tegen hun voorzitter Elio Di Rupo, die onlangs uitriep: “Besparen? Snijden? Maar enfin, we gaan de huidige generatie toch niet opofferen voor de volgende?”
De twintigers en dertigers krijgen de zegen van de late zeventiger Mark Eyskens. “Jonge politici moéten ruitentikkers zijn. Wij deden dat ook in onze tijd: de ouderen alert houden. Het nieuwe en verheugende is dat ze dat nu over de partijgrenzen heen doen. Maar het moeilijkste komt nog: man en paard noemen. Benieuwd of die jonge Turken volgend jaar – als ze verkozen moeten raken – de moed vinden om te zeggen waarop er drastisch moet bespaard worden.”
zonder ingrijpende koerswijziging ziet de toekomst er voor ons en onze kinderen weinig rooskleurig uit
