De Vlaamse regering schiet schromelijk tekort in de ondersteuning van palliatieve zorgen. Ze heeft geen zicht op de manier waarop de palliatieve netwerken gefinancierd worden en de Vlaamse subsidies volgen de toename van het aantal patiënten dat een beroep doet op de netwerken, besluit Vlaams parlementslid Vera Van der Borght (Open Vld) uit de cijfers die ze opvroeg bij de bevoegde minister.
Nochtans vroeg een resolutie van de meerderheid de Vlaamse regering een toereikende financiering van de palliatieve netwerken, merkt ze nog op. Naast Vlaamse subsidies zijn palliatieve netwerken afhankelijk van federale subsidies, subsidies van gemeenten en provincies en van giften. Uit een antwoord op vraag van Van der Borght blijkt Vlaanderen geen zicht te hebben op de middelen die vanuit de ondergeschikte besturen vloeien naar de palliatieve netwerken.
Een vijfde meer patiënten
In de periode 2008-2012 nam het aantal patiënten waarvoor palliatieve netwerken een begeleiding opstartten met 18 procent toe, maar groeiden de Vlaamse subsidies slechts met 14 procent. De cijfers van de minister leren ons dat vandaag 10 van de 15 palliatieve netwerken een negatief saldo vertonen, aldus de Open Vld’ster.
Volgens haar trekken de palliatieve netwerken terecht aan de alarmbel. “Actie is nodig omdat het aantal mensen die een beroep zullen doen op palliatieve zorgen alleen maar zal toenemen”, waarschuwt ze. Jean-Jacques De Gucht, die als gemeenschapssenator ijvert voor een uitbreiding van de euthanasiewetgeving, benadrukt dat palliatieve zorg en euthanasie geen of-of, maar een en-en verhaal zijn. “Elke burger heeft het inherent recht te kiezen wat voor hem of haar waardig sterven is. Momenteel faalt de Vlaamse regering echter in het bijstaan van mensen in de moeilijkste periode van hun leven”, vindt hij.
