Interview – Jean-Jacques De Gucht (Open Vld) haalt euthanasiewet na zeven jaar waarschijnlijk binnen
‘Alsof ouders hun
kinderen zouden
dwingen tot
euthanasie omdat
ze hen tot last zijn’
Vandaag stemt de Senaat eindelijk over euthanasie voor minderjarigen. Jean-Jacques De Gucht (29) moest lang leuren met de wet voor ze een schijn van kans maakte. ‘Noem mij een naïeve onnozelaar, maar ik ga voor mijn overtuiging.’
Op zijn drieëntwintigste beet De Gucht junior zich vast in een uitbreiding van de wet op euthanasie, hét symbooldossier van paars. “Mijn leeftijd doet er toch niet toe? Ooit was ik die toespelingen zo beu dat ik heb voorgesteld de parlementsleden op te delen volgens ouderdom. De jonkies kregen de lichte onderwerpen, de anciens de zware. Gelukkig ben ik nu geen broekventje meer.”
Vallen de dertig euthanasievragen van minderjarigen per jaar niet heimelijk te regelen?
“Mag ik antwoorden met een vraag? Willen we een samenleving die artsen vervolgt omdat ze ingaan op een vraag van een zestienjarige die helse pijnen lijdt? Een wettelijk kader heeft het voordeel dat er een aangifteplicht is, dat er een tweede arts bij komt kijken en dat een commissie alles in het oog houdt. Al die controlemechanismen gaan misbruik tegen. De moeilijkste keuze die een mens moet maken in het leven, is over zijn levenseinde. Daar moet hij volkomen vrij in kunnen zijn.”
Een euthanasiewet voor minderjarigen valt niet te misbruiken?
“Wat ik niet begrijp, is dat tegenstanders opwerpen dat ouders hun kinderen zullen dwingen tot euthanasie omdat die hen ’tot last zijn’. Met mijn vier maanden ervaring als vader kan ik me niet voorstellen dat je van je kind af wilt op het moment dat het lijdt. Hoe kun je zo naar het ouderschap kijken? Hoe kun je zelfs maar denken dat mensen tot zoiets in staat zijn?”
Scoort u niet op de kap van stervende kinderen?
“Die vraag is ongepast. De laatste vierentwintig uur heb ik de meest absurde mails ontvangen: dat ik een koud mens ben, dat ik geen respect heb voor het leven. Ik zou mensen verplichten tot euthanasie, ik zou geen palliatieve zorgen meer willen. Terwijl ik niet eens geloof in de tweedeling tussen euthanasie en palliatieve zorgen. In de wet staat geen leeftijdsgrens.”
Is dat niet gevaarlijk?
“Een journalist van CNN vroeg me net of ik euthanasie wil uitvoeren op baby’s, maar daar gaat het helemaal niet om. Het oordeelsvermogen van de jongere staat centraal. Je kunt gastjes hebben van veertien, die elke volwassene onder tafel praten, en gasten van zestien die nog niet kunnen oordelen over hun leven of hun dood. Elke leeftijdsgrens is arbitrair.”
U zult wel uw leven lang te boek staan als een antikatholiek.
“Heel veel mensen proberen mij af te schilderen als een papenvreter, maar dat ben ik allesbehalve. Ik ben een atheïst, ik ben vrijzinnig, ik ben zo opgevoed. Wanneer gaat men eindelijk inzien dat ook niet-gelovigen respect hebben voor andermans overtuiging? Ik ken mensen die diepgelovig zijn, maar het normaal vinden dat mensen zelf over hun levenseinde beslissen”
In 2002 was dit veel meer een ideologische strijd dan nu. Mensen zijn daar voorbij. Is 75 procent van de mensen vrijzinnig? Nee, maar dat percentage steunt wel euthanasie voor -18-jarigen.”
Bent u lid van de loge?
“Nee.”
Zou CD&V met Rik Torfs een ander standpunt hebben ingenomen?
“Hij stond wel open voor discussie.”
Hoe verliep de samenwerking met N-VA? Zij hebben zich verrassend genoeg achter deze uitbreiding geschaard.
“Elke Sleurs (van N-VA, de indienster van het amdenement, TP) is duidelijk vertrokken vanuit haar ervaring als arts. Samen met de socialisten hebben wij verder gebouwd op hun amendement. In ethische kwesties doe je niet aan politieke spelletjes. We moeten het toch niet eens worden over het confederalisme om een vergelijk te vinden over euthanasie?”
Is dit niet het gevecht van uw vader?
“Helemaal niet. Heb ik mijn invloeden van thuis? Ja, maar minstens evenveel van mijn mama als van mijn papa. Net zoals iedereen. Dit is geen gevecht van de De Guchts, en nog minder van onze niet-bestaande clan.”
Gaat u de schaduw van uw vader hierdoor eindelijk kunnen afwerpen?
“Mag ik daar een onnozel grapje over maken? Ik ben een kop groter dan mijn vader. Ik sta nooit in zijn schaduw. Ja, ik ben destijds vanop de tiende plaats verkozen geraakt omdat ik zijn zoon ben. Bega ik daarom een halsmisdrijf? Och, moest ik mij druk maken elke keer als ze mij een fils à papa noemen, had ik daar een fulltime job aan.”
Hoeveel stemmen gaat deze wet u opleveren?
“Noem mij een naïeve onnozelaar, maar dat interesseert me geen zier. Dit dossier doe ik niet om electoraal gewin. Dit gaat over mijn diepste overtuiging.”
