Op donderdag 7 februari werd de LEIF-kaart aan de pers voorgesteld. Deze geplastificeerde kaart heeft het formaat van een bankkaart met daarop de melding van de wilsverklaringen die je verklaart te bezitten. Het gaat om bepalingen rond de uitvaart, of je je lichaam aan de wetenschap schenkt, of je in bepaalde gevallen euthanasie wenst te krijgen, of je bijvoorbeeld orgaandonor bent. De kaart is bedoeld om in je portefeuille te bewaren. Ze biedt een bijkomende garantie dat artsen en hulpverleners op de hoogte zijn van je wettelijke wilsverklaringen en dat ze rekening houden met je documenten aangaande voorafgaande zorgplanning, wat ze trouwens verplicht zijn te doen. Het is belangrijk te vermelden dat het gebruik van de LEIF-kaart volledig vrijblijvend is.
De LEIF-kaart moet ertoe bijdragen dat burgers op het einde van hun leven, en zeker wanneer ze zich in een situatie zouden bevinden waarbij ze zelf niet meer aanspreekbaar zijn, hun wilsbeschikkingen uitgevoerd worden zoals zij dit hebben opgesteld.
Maar voor Jean-Jacques De Gucht (Open Vld) is de kous hiermee niet af: “De LEIF-kaart is een bijzonder waardevol initiatief. Te waardevol eigenlijk om het daar bij te laten. Ik wil dan ook aan de federale regering vragen of het mogelijk is om de gegevens die op de LEIF-kaart voorkomen, digitaal te implementeren in de elektronische identiteitskaart. Het is immers steeds de bedoeling geweest om aan de e-ID een ruim toepassingsgebied toe te kennen. Volgens mij is dit een uitgelezen opportuniteit.”
Een bijkomend voordeel waar De Gucht op wijst, is de eventuele mogelijkheid om dan ook meteen een koppeling te maken met de documenten betreffende de wilsbeschikkingen die men in het gemeentehuis heeft neergelegd.
Sinds de lancering van de LEIF-kaart twee weken geleden, zijn er enkel al per mail zo’n 5000 aanvragen binnengekomen. De schriftelijke en telefonische aanvragen zijn hierbij dan nog niet opgeteld.
